Ανεστραμμένη λέγεται η μόνωση σε μια ταράτσα, όταν η θερμομόνωση μπαίνει πάνω από τη στεγανοποίηση κατά παράβαση της συνηθισμένης πρακτικής

Σαφέστατα. Πολλά ταβάνια φαίνονται υγρά και μαυρίζουν από εσωτερικές συμπυκνώσεις και ανάπτυξη μούχλας. Συνεπώς θα πρέπει πρώτα να γίνει μια σωστή διάγνωση.

Είναι ένα λεπτό στεγανοποιητικό φύλλο που αποτελείται από ασφαλτική ύλη εμπλουτισμένη και βελτιωμένη με πολυμερή υλικά. Στο μέσο του περίπου είναι ενισχυμένο με ένα συνθετικό οπλισμό που του προσδίδει αντοχή σε τρύπημα, σχίσιμο κλπ. Τα ασφαλτόπανα πωλούνται υπό τη μορφή φύλλων πλάτους 1m και μήκους 8 – 10m και κολλιούνται πάνω στην ταράτσα με φλόγιστρο, αφού πρώτα αυτή επαλειφθεί με ένα προετοιμαστικό αστάρι. Όλη η επιτυχία είναι να κολληθούν σωστά οι αρμοί τους. Υπάρχουν πολλές ποιότητες ανάλογα με την ασφαλτική τους ύλη, τον οπλισμό τους, το πάχος τους και την επιφανειακή τους προστασία.

Αυτό δεν υπάρχει περίπτωση να συμβεί. Πάντα δουλεύουμε από την εξωτερική πλευρά, δηλαδή στο επάνω μέρος της ταράτσας.

Τα κύρια μέρη ενός συστήματος εξωτερικής θερμομόνωσης/θερμοπρόσοψης είναι τρία:  1. Η θερμομόνωση  Αποτελεί προφανώς το σπουδαιότερο και κεντρικότερο μέρος του συστήματος. Χρησιμοποιείται κυρίως η διογκωμένη πολυστερίνη – γραφιτούχα ή λευκή – (EPS) με τις κατάλληλες προδιαγραφές. 2. Ενισχυμένη στρώση βάσης Το υαλόπλεγμα εγκιβωτίζεται σε μια παχιά στρώση ρητινούχας τσιμεντοειδούς κόλλας και δημιουργεί έναν ισχυρό μανδύα που προστατεύει το σύστημα από πιθανές κρούσεις και ρηγματώσεις. 3. Η τελική διακοσμητική στρώση σε μορφή έγχρωμης πάστας ακρυλικών , σιλοξανικών ή και σιλικονούχων σοβάδων.

Όχι, κατηγορηματικά! Η θερμομόνωση γίνεται με υλικά που έχουν κάποιο πάχος. Το πάχος αυτό επιλέγεται ανάλογα με την κλιματική ζώνη στην οποία είναι ενταγμένο το κτίριο.

Είναι τα αρχικά των λέξεων που περιγράφουν το σύστημα θερμοπρόσοψης-εξωτερικής θερμομόνωσης στην Ευρώπη (ETICS) και σε ΗΠΑ/Καναδά (EIFS). Το ETICS λοιπόν είναι ακρωνύμιο της φράσης «External thermal insulation composite systems» που μεταφράζεται σαν «Σύνθετα συστήματα εξωτερικής θερμομόνωσης». Αντίστοιχα το EIFS είναι ακρωνύμιο της φράσης «Exterior insulation finishing systems» που μεταφράζεται σε «Συστήματα φινιρίσματος εξωτερικής θερμομόνωσης». Και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού εννοούν περίπου το ίδιο πράγμα.

Αυτό είναι δυνατόν να γίνει, θα είναι μάλιστα και φθηνότερο, αλλά δυστυχώς έχει αρκετά μειονεκτήματα:

– Πρώτα απ’ όλα αναγκαστικά θα υπάρξουν θερμογέφυρες.

– Οι τοίχοι αφήνονται στο έλεος των καιρικών συνθηκών και των μεγάλων θερμοκρασιακών διαφορών που μπορεί να αγγίζουν τα όρια του σοκ.

– Τυχόν συμπύκνωση των υδρατμών θα γίνει μέσα στο σύστημα της τοιχοποιίας.

– Για το λόγο αυτό θα χρειασθεί κι ένα φράγμα υδρατμών το οποίο είναι αμφιλεγόμενο στα μικτά κλίματα και όπου μπαίνει, συνήθως δεν μπαίνει σωστά.

– Τέλος, δεν υπάρχει εκμετάλλευση της θερμοχωρητικότητας του τοίχου, της ικανότητάς του.

Πάρα πολλά! Διαφοροποιούνται τόσο ως προς το θερμομονωτικό υλικό (εξηλασμένη ή διογκωμένη πολυστερίνη – απλή ή γραφιτούχα – ή πετροβάμβακας) όσο και προς το είδος των επιχρισμάτων/φινιρισμάτων.

Αυτό εξαρτάται άμεσα από την κλιματική ζώνη, το είδος του θερμομονωτικού υλικού και το κόστος του μέσου θέρμανσης που χρησιμοποιούμε. Γενικά μια περίοδος 4 – 6 ετών θεωρείται ως μια λογική περίοδος απόσβεσης.

Το ποσό εξαρτάται από τη φύση και τη θέση της δουλειάς, την ευκολία πρόσβασης , το μέγεθος της επιφάνειας και την επιλογή των υλικών.

Θερμοπρόσοψη ή εξωτερική θερμομόνωση ή εξωτερική μόνωση λέγεται η θερμομόνωση των όψεων ενός κτιρίου από την εξωτερική πλευρά. Ο πιο δόκιμος όρος είναι ο όρος «θερμοπρόσοψη», γιατί αναφέρεται μόνο σε προσόψεις. Στην ουσία η θερμοπρόσοψη ή εξωτερική θερμομόνωση είναι ένας μονωτικός/προστατευτικός μανδύας που περιβάλλει τις όψεις του κτιρίου, προστατεύοντάς το έτσι από την έκθεση σε ακραίες θερμοκρασιακές συνθήκες και δυσμενείς κλιματολογικούς παράγοντες. Παράλληλα προσδίδει υψηλή αισθητική αξία.